شورش باشگاه‌های انگلیسی علیه شبکه‌های اجتماعی ,

باشگاه ها به چه چیزی معترض هستند؟

اعتراض باشگاه ها و بازیکنان به حجم توهین های نژادی و پیام های توهین آمیز و حملات تند سایبری است که از سوی تعداد قابل توجهی از کاربران علیه شان جریان دارد. آن نسبت به این قضیه به شدت معترض هستند و خواهان برخوردی جدی تر با توهین کنندگان و نژاد پرستان می‌باشند.

آمارها نشان می‌دهد که طی سالیان گذشته، حجم توهین های نژادی و فحاشی ها علیه باشگاه ها و بازیکنان افزایش چشم گیری داشته. به عنوان مثال باشگاه منچستریونایتد در تازه ترین بررسی های خود اعلام کرده که از سپتامبر ۲۰۱۹ تا فوریه ۲۰۲۱ حجم حملات نژادپرستانه و توهین به بازیکنان این تیم، ۳۵۰ درصد افزایش داشته است. قربانیان این مدل برخوردها معتقدند که پلتفرم هایی که چنین اتفاقاتی در آن رخ می‌دهد، توجه جدی به این ماجرا نداشته اند.

آن ها خواستار حذف صفحات توهین کنندگان، جلوگیری از ثبت نام مجدد این اشخاص در شبکه های اجتماعی، مسئولیت پذیری پلتفرم ها در خصوص اتفاقاتی که در بسترشان می‌افتد و همچنین اقدامات حقوقی موثرتر هستند و برای تحقق خواسته هایشان تصمیم گرفته اند که به صورت نمادین، حدود ۴ روز هیچ فعالیتی در پلتفرم های توییتر، فیس بوک و اینستاگرام نداشته باشند.

موضع شبکه های اجتماعی چیست؟

در طرف مقابل، پلتفرم ها هم چندان زیربار ادعای فوتبالی ها مبنی بر کم کاری در این عرصه نرفته اند و معتقدند که تلاش های خوبی در این زمینه انجام داده اند. به عنوان مثال توییتر مدعی شده ۷۰۰۰ توییت مربوط به فوتبال که حاوی بیان های خشونت آمیز و نژادپرستانه بوده را حذف کرده.

با این حال چه با اقدام نمادین باشگاه ها در بایکوت کردن چندروزه پلتفرم ها همراه باشیم و چه ادعای شبکه های اجتماعی را مبنی بر تلاش شان برای پاک سازی این فضا بپذیریم، نمی‌توان کتمان کرد که خشونت کلامی و نژادپرستی، در سراسر جهان به یک اپیدمی در فضای مجازی تبدیل شده و با توجه به گستردگی فراوان این فضا و امکان ناشناس بودن برای فعالیت در اینترنت و همچنین فرامرزی بودن بسیاری از جرایمی که در شبکه های اجتماعی رخ می‌دهد، عملا برخورد حقوقی را با چالشی جدی مواجه کرده و احتمال آن را به طرزی جدی کاهش داده است. طبعا در موارد این چنینی ترویج آموزش و فرهنگ سازی مناسب جهت استفاده صحیح از شبکه های اجتماعی چه در داخل و چه در خارج، می‌تواند نسخه ای موثرتر و البته پایدارتری نسبت به برخوردهای حقوقی و قضایی باشد و جامعه جهانی را در این خصوص امن تر کند.